-
1 quaestus
ūs m. [ quaero ]1) стяжание, добывание, приобретение ( pecuniae Cs)2) прибыль, выгода, доход (q. unius agri C); заработокesse quaestui или in quaestu Q — служить источником доходов, приносить доход3) промысел, профессия (mercennariorum C; q. multo uberrimus Ter)q. judiciarius C — судейская должность -
2 uber
I ūber, eris n.1) вымя, сосецubera praebere O (admovere V) — кормить грудьюubi u., ibi tuber погов. — см. tuber3) плодородие, изобилие ( agri V)4) плодородное поле VII ūber, eris adj.1) плодородный, тучный (solum QC; ager C); плодоносный, богатый ( arbor uberrima pomis O); полный, крупный ( spica C); округлый, цветущий ( mālae Ap); многоводный ( rivus H)2) многообещающий, сулящий богатую добычу ( bellum Just); обильный (fructūs C; alimentum VM); доходный, прибыльный ( quaestus uberrimus Ter)u. ad aliquid или alicui rei — плодородный (плодотворный) в отношении чего-л. ( solum gignendis uvis uberrimum QC)3) пространный или содержательный ( littĕrae C); глубокомысленный или даровитый ( ingenium C)4) дородный, полный (eques u. et habitissimus AG) -
3 uber [2]
2. ūber, Genet. ūberis, c., an etw. ergiebig, reich, reichhaltig, fruchtbar, I) eig.: a) übh.: seges spicis uberibus, Cic.: solum, Curt.: ager, Lir.: agri laeti atque uberes, Cic.: laetae segetes et uberes agri, Hieron.: uber rivus, reichlich sich ergießend, Hor.: bellum, reiche Beute versprechender, beutereicher, Iustin. – uberior solito, wasserreicher (v. einem Flusse), Ov.: nec uberior illa aetas, üppiger im Wachstum, Ov.: agro culto nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius, für den Nutzen ergiebiger u. für den Anblick reizender, Cic.: is quaestus nunc est uberrimus, am einträglichsten, Ter. – m. Abl., a bor niveis uberrima pomis, Ov. met. 4, 89: Sulmo gelidis uberrimus undis, Ov. trist. 4, 10, 3. – mit Genet., lactis uberes rivi, Hor. carm. 2, 19, 10: regio aeris ac plumbi uberrima, Iustin. 44, 3, 4. – m. Dat. Gerundiv., uberrimum gignendis uvis solum est, Curt. 6, 4 (13), 21. – neutr. pl. subst., uberrima, die fruchtbarsten Gegenden, Val. Flacc. 1, 511: mit Genet., Locrorum late vi idia et frugum ubera, Acc. tr. 49. – b) wohlgenährt, dick, eques, Masur. Sab. bei Gell. 4, 20, 11: so auch onus, stark, groß, Plaut. Pseud. 198. – c) reichlich, reichhaltig, in Fülle, feuges, Hor.: aquae, Ov.: guttae, Lucr.: fletus, Sen. poet.: congia ium uberius, Suet.: uberrimi laetissimique fructus, Cic. – d) inhaltreich, uberiores litterae, Cic. ad Att. 13, 50, 1: uberrimae litterae, Cic. ad Att. 4, 16, 13 (4, 16, 7); 9, 7, 1. – II) übtr.: materies tam copiosa et uber, Lact.: a quo censet eum uberem et fecundum (oratorem) fuisse, Cic.: motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes, Cic. – nullus feracior in ea (philosophia) locus est nec uberior quam de officiis, Cic.: quis uberior in dicendo Platone? Cic.: haec pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribebant, Caes.: tuas ingenio laudes uberiore canunt, Ov. – ingenia uberrima, Cic. u. Fronto: uberrimae artes, Cic.: oratorum eā aetate uberrimus erat, Tac.: doctrinae uberrimus ac plenissimus fons, Lact.: uberrima praemia victoriae, Curt. – m. Abl., illa uberrima supplicationibus triumphisque provincia, Cic. Pis. 97. – / Abl. Sing. gew. uberī; Abl. ubere, Colum. 6, 27, 1. Sil. 3, 404.
-
4 uber
1. ūber, eris, n. (altind. ūdhar, griech. οὖθαρ, ahd. ūtar), I) das Euter, die Zite, die säugende Brust, Cic., Verg., Plin. u.a.; uber exserere (entblößen), Val. Max.: ubera dare, Ov.: ubera dare expositis fera (v. der Wölfin), Ov.: ubera praebere, Ov., od. admovere, Verg.: ubera ducere, saugen, Ov.: raptus ab ubere, entwöhnt, abgesetzt, Ov.: im Bilde, distenta musto ubera, Colum. 3, 21, 3: putria maturi solvantur ut ubera campi, Colum. poët. 10, 90. – Sprichw., ubi uber, ibi tuber, keine Rosen ohne Dornen, Apul. flor. 18. p. 29, 7 Kr. – II) übtr.: A) der traubenförmige Klumpen, den die schwärmenden Bienen bilden, wenn sie sich an einen Baum hängen, Pallad. 7, 7, 6. – B) meton.: a) die Fruchtbarkeit, Reichlichkeit, Fülle, sowohl des Bodens als der Gewächse, divitis agri, Verg.: fe tilis ubere ager, Verg.: uber agri, Tac.: vitem ubere suo gravatam levare, Colum. – b) poet., das fruchtbare Feld, der Acker selbst, Verg. georg. 2, 234 u. 275.————————2. ūber, Genet. ūberis, c., an etw. ergiebig, reich, reichhaltig, fruchtbar, I) eig.: a) übh.: seges spicis uberibus, Cic.: solum, Curt.: ager, Lir.: agri laeti atque uberes, Cic.: laetae segetes et uberes agri, Hieron.: uber rivus, reichlich sich ergießend, Hor.: bellum, reiche Beute versprechender, beutereicher, Iustin. – uberior solito, wasserreicher (v. einem Flusse), Ov.: nec uberior illa aetas, üppiger im Wachstum, Ov.: agro culto nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius, für den Nutzen ergiebiger u. für den Anblick reizender, Cic.: is quaestus nunc est uberrimus, am einträglichsten, Ter. – m. Abl., a bor niveis uberrima pomis, Ov. met. 4, 89: Sulmo gelidis uberrimus undis, Ov. trist. 4, 10, 3. – mit Genet., lactis uberes rivi, Hor. carm. 2, 19, 10: regio aeris ac plumbi uberrima, Iustin. 44, 3, 4. – m. Dat. Gerundiv., uberrimum gignendis uvis solum est, Curt. 6, 4 (13), 21. – neutr. pl. subst., uberrima, die fruchtbarsten Gegenden, Val. Flacc. 1, 511: mit Genet., Locrorum late vi idia et frugum ubera, Acc. tr. 49. – b) wohlgenährt, dick, eques, Masur. Sab. bei Gell. 4, 20, 11: so auch onus, stark, groß, Plaut. Pseud. 198. – c) reichlich, reichhaltig, in Fülle, feuges, Hor.: aquae, Ov.: guttae, Lucr.: fletus, Sen. poet.: congia ium uberius, Suet.: uberrimi laetissimique fructus, Cic. – d) inhaltreich, uberiores litterae, Cic.————ad Att. 13, 50, 1: uberrimae litterae, Cic. ad Att. 4, 16, 13 (4, 16, 7); 9, 7, 1. – II) übtr.: materies tam copiosa et uber, Lact.: a quo censet eum uberem et fecundum (oratorem) fuisse, Cic.: motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes, Cic. – nullus feracior in ea (philosophia) locus est nec uberior quam de officiis, Cic.: quis uberior in dicendo Platone? Cic.: haec pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribebant, Caes.: tuas ingenio laudes uberiore canunt, Ov. – ingenia uberrima, Cic. u. Fronto: uberrimae artes, Cic.: oratorum eā aetate uberrimus erat, Tac.: doctrinae uberrimus ac plenissimus fons, Lact.: uberrima praemia victoriae, Curt. – m. Abl., illa uberrima supplicationibus triumphisque provincia, Cic. Pis. 97. – ⇒ Abl. Sing. gew. uberī; Abl. ubere, Colum. 6, 27, 1. Sil. 3, 404. -
5 uber
1.ūber, ĕris, n. [Gr. outhar; Sanscr. ūdhar; cf. O. H. Germ. uter; Engl. udder; cf. the letter B], a teat, pap, dug, udder, a breast that gives suck (mostly poet. and in post Aug. prose).(α).Sing., Lucr. 1, 887: lactantes ubere toto, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 Vahl.):(β).(vitula) binos alit ubere fetus,
Verg. E. 3, 30:ut vix sustineant distentum cruribus uber,
Ov. M. 13, 826:vituio ab ubere rapto,
id. F. 4, 459:cum a nutricis ubere auferretur,
Suet. Tib. 6.—Plur. (so most freq.):II.saepe etiam nunc (puer) Ubera mammarum in somnis lactantia quaeret,
Lucr. 5, 885:lactea,
Verg. G. 2, 524:capreoli Bina die siccant ovis ubera,
id. E. 2, 42; cf.:ad sua quisque fere decurrunt ubera lactis (agni),
Lucr. 2, 370:lactis,
Tib. 1, 3, 46:mammarum,
Gell. 12, 1, 7:candens lacteus umor Uberibus manat distentis,
Lucr. 1, 259:distenta,
Hor. Epod. 2, 46:equina,
id. ib. 8, 8:tenta,
id. ib. 16, 50: natos uberibus gravidis vitali rore rigabat, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; cf.:(Romulus) cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus,
id. Rep. 2, 2, 4:uberaque ebiberant avidi lactantia nati,
Ov. M. 6, 342:sua quemque mater uberibus alit,
Tac. G. 20.—Transf.A.Of the earth, the fruitful breast, etc.:B.alma tellus annuā vice mortalibus distenta musto demittit ubera,
Col. 3, 21, 3: ubera campi, id. poët. 10, 90. —A cluster or mass in the shape of an udder, of bees hanging from trees when swarming, Pall. Jun. 7, 6 and 9.—C.Richness, fruitfulness, fertility:2.quique frequens herbis et fertilis ubere campus,
Verg. G. 2, 185:divitis agri,
id. A. 7, 262:glebae,
id. ib. 1, 531:in denso non segnior ubere Bacchus,
id. G. 2, 275; cf.:pecorique et vitibus almis Aptius uber erit,
id. ib. 2, 234:vitis,
Col. 4, 27, 5:palmitis Etrusci,
Claud. B. G. 504.ūber, ĕris (abl. uberi;I.but ubere campo,
Col. 6, 27, 1), adj [1. uber; cf. ibid. II. C.], rich in something, full, fruitful, fertile, abundant, plentiful, copious, productive (class.; syn.: ferax, fertilis, fecundus).Lit.:II.seges spicis uberibus et crebris,
Cic. Fin. 5, 30, 91:messis,
Plaut. Rud. 3, 2, 23:fruges,
Hor. C. 4, 15, 5: itaque res uber fuit, antequam vastassent regiones, Cato ap. Prisc. p. 647 P.:Umbria me genuit terris fertilis uberibus,
Prop. 1, 22, 10; cf.:in uberi agro,
Liv. 29, 25, 12:uber solum,
Tac. H. 5, 6:(Neptunus) Piscatu novo me uberi compotivit,
Plaut. Rud. 4, 2, 6:onus,
id. Ps. 1, 2, 64; cf. Col. 6, 27: bellum, productive in booty, Just. 38, 7, 9: gravis imber et uber. copious, Lucr. 6, 290:guttae,
id. 1, 349:aquae,
Ov. M. 3, 31:aqua prolluens et uber,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, 3:rivi,
Hor. C. 2, 19, 10.— Comp.: agro bene culte nihil potest esse nec usu uberius nec specie [p. 1923] ornatius, Cic. Sen. 16, 57:neque enim robustior aetas Ulla nec uberior (aestate),
Ov. M. 15, 208:subtemen,
fuller, stouter, Plaut. Merc. 3, 1, 20.— Sup.:uberrimi laetissimique fructus,
Cic. N. D. 2, 62, 156.— With abl.:arbor ibi niveis uberrima pomis,
Ov. M. 4, 89:(Sulmo) gelidis uberrimus undis,
id. Tr. 4, 10, 3:uberrimus quaestus,
the most profitable, Ter. Eun. 2, 2, 22: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, exceedingly stout, plump, or fat, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11.— With gen.:regio cum aeris ac plumbi uberrima, tum et minio,
Just. 44, 3, 4: frugum, Att. ap. Non. 498, 6.— Absol.:teneant uberrima Teucer Et Libys,
the most fruitful regions, Val. Fl. 1, 510.—Trop., full, rich, copious, esp. of style and language:1.hoc Periclem praestitisse ceteris dicit oratoribus Socrates, quod is Anaxagorae physici fuerit auditor, a quo censet eum uberem et fecundum fuisse,
Cic. Or. 4, 15:motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes,
id. de Or. 1, 25, 113:theses ad excitationem dicendi mire speciosae atque uberes,
Quint. 2, 4, 24.— Comp.:nullus feracior in eā (philosophiā) locus est nec uberior quam de officiis,
Cic. Off. 3, 2, 5; id. Div. 1, 3, 6:aut majore delectatione aut spe uberiore commoveri,
id. de Or. 1, 4, 13:quis uberior in dicendo Platone?
id. Brut. 31, 121:uberiores litterae,
id. Att. 13, 50, 1:Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior,
Tac. Or. 18:haec Africanus Petreiusque pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribant,
Caes. B. C. 1, 53:tuasque Ingenio laudes uberiore canunt,
Ov. Tr. 2, 74:in juvenibus etiam uberiora paulo et paene periclitantia feruntur,
Quint. 11, 1, 32.— Sup.:doctissimi homines ingeniis uberrimis adfluentes,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (dub.;bracketed by B. and K.): uberrima supplicationibus triumphisque provincia,
full of, id. Pis. 40, 97:uberrimae litterae,
id. Att. 4, 16, 13:nec decet te ornatum uberrimis artibus,
id. Brut. 97, 332:oratorum eā aetate uberrimus erat,
Tac. A. 3, 31 fin. —Hence, adv., used only in the comp. and sup.Lit., more fruitfully, more fully, more copiously or plentifully:2.uberius nulli provenit ista seges,
Ov. P. 4, 2, 12:flere uberius,
Cic. Phil. 2, 31, 77:mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime,
most luxuriantly, Plaut. Trin. 1, 1, 9.—
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский